Survival@Sabie, Mpumalanga

Hallo allemaal!!!
Ontzettend cool om jullie reacties op deze site, mailtjes en sms’jes te lezen! Ben natuurlijk altijd benieuwd hoe alles er daar in Nederland aan toe gaat maar zo te horen gaat het leven daar prima zijn gangetje! Nou, hier ook hoor! Nu Katrien hier in Potch is, zijn we een survival weekend gaan houden in Sabie, zes uurtjes rijden hiervandaan…

Dat was echt ontzettend gaaf, vrijdagmiddag zijn we met een groep van 9 uit Potch vertrokken en we kwamen aan om een uur of zes. Even wat gegeten en daarna in het verwarmde (!!!!) zwembad gaan liggen met de groep van 19 Nederlandse studenten. Dit was de groep waarmee we zouden gaan ‘Wild Water Tuben’, ‘Abseilen’, ‘Bridge Swingen’ en ‘Adventure Canyonen’.

De volgende ochtend errug vroeg opgestaan om ons in een wetsuit, zwemvest, helm en extra beschermende kleding te hijsen en met ‘tube’ (groot rubberen driehoekig, soort voormalige binnenband van een traktor, ding met handvaten) gewapend naar de rivier te vertrekken. Stroomversnellingen, waterkolken en natuurlijke glijbanen loodsten ons de rivier af, soms moesten we onze tube ergens naar beneden gooien en dan van hoge rotsen afspringen, het was echt vet!!!

Diezelfde dag konden we gaan bridge swingen of abseilen, het een was nog enger dan het andere dus in tegenstelling tot de rest van de groep besloten Kat en ik voor het abseilen te gaan. Het abseilen was ook ontzettend eng maar natuurlijk ‘extreme’ cool en met een prachtig uitzicht op een waterval! (zie foto’s!!!!) ‘s Avonds kregen we een lam aan het spit, da’s weer eens iets anders dan een braai.

Wederom was het vroeg dag de volgende morgen en de wetsuits werden weer uit de kast gehaald om aan onze Adventure Canyoning Tocht te gaan beginnen. Vier uur lang rivierafwaards door het water banjeren! Soms twee meter diep, soms een paar centimeter... Veel stenen onder water voor je voeten..... Supermooie natuur, bossen en watervallen om je heen! Die watervallen, daar konden we vaak achterlangslopen, en er dan doorheen springen het water weer in.

Een keer ben ik aan de bovenkant van een waterval die in een klif eindigde, uitgegleden. Gelukkig eindigde ik in de armen van onze ‘leader’ want anders was ik een flink stuk naar beneden gevallen en dat was geen zachte landing in het water geweest maar een harde landing op puntige rotsen!

Zondagavond nog met een deel van de groep uit eten geweest en toen aan onze terugreis begonnen. Nu zijn we weer terug in Potch, we kijken uit naar het volgende weekend waarin we baby-leeuwtjes gaan knuffelen!!

Ondertussen heb ik mijn eerste hoofdstuk ingeleverd dus ben ontzettend benieuwd naar de reacties van mijn begeleiders!!!
Ontzettend veel liefs en kusjes!